بهار بیا!
بگذار به عشق انگ سیب بزنند
انار که بشود
کفاره گناهانم را پس دادهام...
*برداشت آزادی از این حدیث پیامبر(ص):
العِشقُ مِن غَیرِ ریبَةٍ کفَارَّةٌ لِلذُّنوبِ.
پ.ن
آخرین نوشته امسالی نبود البته. باز هم هست. شاید بعضی نوشتهها بهتر باشد توی آرشیو بماند، بعضی حرفها توی دلت، بعضی بغضها هم توی گلو. اصلا بیخیال نوشتهها و دردهای امسالی. عید شد. لابد و لاجرم باید دوستش داشته باشم... پس بیا! با تمام شکوفههایت! بهار بیا! اما همه قشنگیهایت برای خودت. من فقط به بوی پرتقالات دلخوشم...

نوروزتان پیروز و هر روزتان بهتر از دیروز و فردایتان شادتر از امروز و سال جدیدتان بهروز!
+ نوشته شده در جمعه ۲۸ اسفند ۱۳۸۸ ساعت 2:9 توسط لیلا باقری
|