توی یک قطعه زمانی و مکانی ملکوتی دیدمش.

گفت: به هیچ بنی بشری دل نبد که اگر بستی به قدر او کوچک و حقیر می‌شوی. فقط دل ببند به او که بزرگ است و فنا ناپذیر...

***

بغضم می‌گیرد. بهش می‌گویم و او بی چون و چرا جوابم را می‌دهد:‌ من غم و درد خود تنها با خدا گویم و

 من از لطف و احسان او چیزی می‌دانم که شما نمی‌دانید." سوره یوسف"